مطلبی نیز در زمینه شروع کار برنامه نویسی نوشته ام که مطالعه در کنار این مطلب مفید خواهد بود.

در چند ماه اخیر به دلایل متفاوتی تعداد بسیار زیادی رزومه دریافت کردم. و حتی خودم هم بارها رزمه ام را به شرکت ها و سازمان های متفاوتی ارسال کردم. موضوع این مطلب بیشتر نکته هایی است، که خودم در این چند ماه در مورد تنظیم رزومه های مشاغل برنامه نویسی بدست آورده ام. در مورد این که به طور کلی نوشتن رزومه خوب چه فاکتور هایی می تواند داشته باشد مطالب و بحث های مفصل تری نیاز است. چند مورد از مهمترین نکته هایی که در مورد نگارش رزومه برای شغل های مرتبط با آی تی یا بیشتر برنامه نویسی به نظر من رسیده به صورت زیر است (بیشتر تمرکز من مسائل فنی و اخلاقی در مورد نگارش رزومه بوده).

همیشه موضوع سطح سوادی شما نیست، خیلی وقتها موضوع اصلی مناسب بودن برای کار خاصی است، فارغ از سطح توانایی فنی.

• بزرگنمایی نکنید: اگر هدف شما از ارسال رزومه تان کلاه برداری باشد که هیچ، در غیر این صورت همه چیز را عین واقعیت ذکر کنید. نه بیشتر، نه کمتر. نحوه قسم خوردن در دادگاهها خیلی به درک این موضوع کمک می کند. زمانی که کسی برای شهادت احضار می شود به سه مورد در قسم نامه خود اشاره می کند: این که واقعیت را بیان کند، همه واقعیت را بیان کند، چیزی جز واقعیت به زبان نیاورد. این روش تفکر(شاید نه به این اندازه سخت گیرانه) کمک می کند که رزومه ای سالم تنظیم کنید.
• همه چیز را بنویسید: همان طور که در بند بالا امده، هر چیزی که حتی حس نمی کنید که نیاز است در رزومه وجود داشته باشد را هم بنویسید (البته بیشتر منظورم دستاوردها، علایق و مواردی از این دست است). نکته ها و مواردی مانند علایقتان در زمان های آزاد. تفریحات ورزشی، روش های یادگیری، زمانی که طول کشیده مورد خاصی را یاد بگیرید (البته اگر کم بوده!)، مهارت ارتباط با مشتری را هم اگر دارید حتما ذکر کنید.
• از سطوح مهارتی قابل درکی استفاده کنید: به طور مثال همیشه در رزومه ای که تنظیم می کنید مراقب استفاده از لغاتی مانند: آشنایی با… ، مسلط به… ، مهارت در …. باشید. اگر حس می کنید لغات مورد استفاده در سطوح مهارتی تان موجب ابهام یا برداشت نادرست خواهند شد حتما تعریفی از لغات مورد استفاده تان را در بخشی از رزومه ذکر کنید. نمونه از تعریف های که خود من در رزومه هایم استفاده می کنم به صورت زیر است.
  آشنایی با: به معنی این است که در زمینه مورد بحث مطالعه داشته ام، مثلا یک برنامه hello world در آن نوشته ام. Scope تکنولوژی یا زبان مورد نظر را می دانم. ولی هیچ پروژه ی جدی با آن انجام نداده ام.
  تخصص در: به این معنی است مطالعه cover to cover در زمینه مورد بحث داشته ام و پروژه های جدی در این زمینه را مدت کوتاهی است شروع کرده ام.
  تجربه و تخصص در : به این معنی است که علاوه بر این که مطالعه cover to cover داشته ام مدت نسبتا طولانی در زمینه مورد بحث کار کرده ام.
  این ها فقط سه مورد کوچک از نحوه دسته بندی تخصص های من در تنظیم رزومه کاری برنامه نویسی، هستند. به طور قطع می توان هریک از این سطوع را بسط داد و موارد ریزتری را هم از بین این ها استنباط کرد. نکته ای که قصد بیان کردنش را داشتم موضوع مشخص کردن تعاریف در سطوح تخصصی بود. قطعا هر کسی بر اساس تجربه خود می تواند تعاریف جامع و کارامدی تهیه کند. خوشحال می شوم تعاریف خودتان را با من هم در میان بگذارید.
• اگر جایی مقاله یا مطلبی می نویسید حتما ذکر کنید.
• در رزومه مکان مناسبی برای ذکر تجربیات تدریس، آموزش به دیگران در نظر بگیرید.
• خط و هدف شما در رشته برنامه نویسی باید مشخص باشد: خود من اگر فردی با ۴ سال سابقه رزومه ای برای من ارسال می کرد که در آن آمادگی فرد برای برنامه نویسی در اندروید، وب، برنامه نویسی میکرو کنترلر ذکر شده بود، خیلی به این شخص از نظر فنی و تخصصی اعتماد نمی کردم. حتی از نظر ثبات فکری نیز خیلی این فرد قابل اعتماد نمی بود. در رشته برنامه نویسی بعضی تغییر زمینه ها کم از تغییر شغل ندارند. پس اگر کسی با این اندازه سابقه امادگی خود را برای انجام کارهایی با این سطح تفاوت اعلام کند نمی توان خیلی به عمق و وسعت تخصص فرد در هر یک از این زمینه ها اعتماد کرد (مگر فرد مورد نظر توانایی خاصی داشته باشد). همین موضوع را می توان به بیشتر زمینه ها تعمیم داد. همیشه در نظر داشته باشید که برای زندگی شغلی خود عنوانی داشته باشید. مثلا من به خودم برنامه نویس وب می گویم. شاید کسی به خودش برنامه نویس موبایل بگوید، شاید کس دیگری خود را معمار ERP می نامد. رزومه همه این افراد باید گویای رابطه منطقی بین عنوانی که ارائه می کنند و تخصص هایی که ذکر می کنند باشد.

امیدوارم همیشه نگارش رزومه جدید برایتان خبر از پیشرفت شغلی بدهد.